δείξιος

και δείξος, -α, -ο

φρ. «ο ποίσος κι ο δείξιος» — ο παλιάνθρωπος, ο τιποτένιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ονοματικό παράγωγο (επίθετο) σχηματισμένο απ' ευθείας από τον μέλλοντα (θα) δείξω τού δείχνω (πρβλ. ο ποίσος* < (θα) ποίσω < ποιήσω)].